Khmer Dictionary: វោហារ

1. វោហារ ( ន.នាមសព្ទ )   ( បា.បាលី​ ( បាលីភាសា ), សំ.សំស្រ្កឹត ( ភាសាសំស្រ្កឹត ) )
   (វ្យាហារ) ពាក្យ, ពាក្យ​ពេចន៍; សំនួន​សម្តី : បញ្ចេញ​វោហារ, បាន​វោហារ ។
   - វោហារ​កោសល (--រ៉ៈកោសល់) អ្នក​ឈ្លាសវៃ, ប៉ិន​ប្រសប់​ខាង​វោហារ, ខាង​ពាក្យ​សម្តី​ថ្វី​មាត់ (ប្រើ​ជា គុ. ក៏​បាន) ។
   - វោហារ​កោសល្យ (--សល់) ការ​ឈ្លាសវៃ, ការ​ប៉ិន​ប្រសប់​ស្ទាត់​ជំនាញ​ក្នុង​វោហារ, ការ​ចេះ​និយាយ​ថ្លែង​សេចក្ដី​យ៉ាង​ពីរោះ ក្បោះក្បាយ ឥត​មាន​រអាក់​រអួល : វោហារ​កោសល្យ ជា​ឧបនិស្ស័យ​មាន​ប្រចាំ​នៅ​ក្នុង​សន្តាន​នៃ​បុគ្គល​ខ្លះ ។
   - វោហារ​ទេសនា (--រៈ ទេសៈន៉ា ឬ--ទេស្នា) ការ​សម្តែង​វោហារ, ការ​សម្តែង​ធម៌​អធិប្បាយ​បញ្ចេញ​វោហារ ឲ្យ​ទូលាយ​ងាយ​ស្តាប់​ងាយ​យល់ ។
   
2. វោហារ ( ន.នាមសព្ទ )   ( បា.បាលី​ ( បាលីភាសា ), សំ.សំស្រ្កឹត ( ភាសាសំស្រ្កឹត ) )
   (វ្យវហារ) ទំនៀម, ទំនៀម​ទម្លាប់; ធម្ម​សាស្រ្ត, ច្បាប់​បញ្ញត្តិ; វិវាទ, ក្តី; ការ​លក់​ដូរ, ជំនួញ ។
   - វោហារ​វិជ្ជា,
   - --វិទ្យា ឬ
   - --សាស្ត្រ វិជ្ជា​ឬ​សាស្រ្ត​ខាង​ច្បាប់​សម្រាប់​ប្រទេស, ធម្ម​សាស្រ្ត ។
   - វោហារ​វិធី ឬ
   - --កម្ម ដំណើរ​ក្តី ។ល។
   

1. វោហារ ( n ) [vouhaa]
   word; language; speech; eloquence; elocution, style.
   
2. វោហារ ( adj ) [vouhaa]
   to be eloquent
   
3. វោហារ ( n ) [vouhaa]
   tradition, manners and customs
   
4. វោហារ ( n ) [vouhaa]
   jurisprudence, science of law
   
5. វោហារ ( n ) [vouhaa]
   trade, commerce
   
6. វោហារ ( n ) [vouhaa]
   order; decree, edict
   
7. វោហារ ( n ) [vouhaa]
   argument, clash, conflict
   
8. វោហារី ( n ) [vouhaarii]
   litigant
   
9. វោហារុបជីវី ( n ) [vouhaaruʔpaʔciivii]
   businessman, merchant