Khmer Dictionary: សេន

1. សេន [សេន ] or សេន្ត
   (សែងត៍ Cent អ. ថ. Cèn' t'; អ. សេន្ត Cent អ. ថ. សេន់ត៍ Cenn't) លុយ​តូច គឺ​លុយ​ចំនួន​មួយ​រយ​ជា​មួយ​រៀល​ក្នុង​ប្រទេស​ឥណ្ឌូចិន : ទិញ​ម្ហូប​អស់​១​រៀល​ហាសិប​សេន (១៛, ៥០); ទិញ​នំ​អស់​១​រៀល ៥ សេន (១៛, ០៥) ។
   
2. សេនបទ ( ន.នាមសព្ទ ) [សេន៉ៈបត់ ឬ សែន៉ៈបត់]
   (មើល​ក្នុង​ពាក្យ ល្បិច​ចៅក្រម) ។
   
3. សេនា ( ន.នាមសព្ទ ) [--ន៉ា]   ( សំ.សំស្រ្កឹត ( ភាសាសំស្រ្កឹត ), បា.បាលី​ ( បាលីភាសា ) )
   ពួក​ទាហាន, ពួក​ពល, រេហ៍​ពល, កង​ទ័ព ។ ខ្មែរ​ប្រើ​ពាក្យ​នេះ​សំដៅ​សេចក្ដី​ថា “មេ​កង​ទ័ព, មេ​កង​សឹក, អ្នក​ត្រួត​ពល” ក៏​មាន : សេនា​ទ័ព​ស្រួច, សេនា​ឆ្វេង, សេនា​ស្ដាំ, សេនា​ដៃ​ឯក ។
   - សេនា​កម្ម (បា.; សំ. --កម៌ន៑) កិច្ច​ការ​ឬ​បែប​បទ​របស់​កង​ទ័ព ។
   - សេនាង្គ (សំ. បា. < សេនា + អង្គ) អង្គ, ចំណែក នៃ​កង​ទ័ព​ជើង​គោក ។ តាម​របៀប​ក្នុង​បុរាណ​សម័យ​ចាត់​ជា ៤ ពួក​គឺ ១-កង​ទ័ព​ដំរី (ហៅ ហត្ថានីក); ២-កង​ទ័ព​សេះ (ហៅ អស្សានីក); ៣-កង​ទ័ព​រថ ឬ រទេះ (ហៅ រថានីក); ៤-កង​ទ័ព​ថ្មើរ​ជើង (ហៅ បត្តានីក); រួម​ទាំង ៤ ពួក​នេះ​ហៅ សេនាង្គ ឬ ចតុរង្គ​សេនា ឬ ក៏​ហៅ​ថា កង​ទ័ព​មួយ​វាហិនី ក៏​បាន (ម. ព.មើលពាក្យ ( ចូរមើលពាក្យ . . . ) អនីក​លក្ខណៈ និង វាហិនី ផង) ។
   - សេនាចរ ទាហាន​ល្បាត ។
   - សេនាធិការ (សំ. បា. < សេនា + អធិការ) អ្នក​ចាត់​ការ​ខាង​កង​ទ័ព; អ្នក​ចាត់​កង​ទ័ព (អង្គ​សេនានី ឬ​អង្គ​ការ​ធំ​របស់​យោធា ឋិត​នៅ​ក្រោម​បង្គាប់​នៃ​ឧត្តម​សេនីយ៍ ជា​មេ​បញ្ជាការ សម្រាប់​ទទួល​ភារៈ​ចាត់​ការ​ឲ្យ​បាន​សម្រេច​តាម​សេចក្ដី​បញ្ជា) ។
   - សេនានិករ ពួក​ទ័ព, ប្រជុំ​កង​ទ័ព ។
   - សេនានី មេ​ទ័ព​ធំ, នាយ​ទាហាន​ជាន់​ខ្ពស់ ។
   - សេនានុព័ន្ធ សេនានី​ដែល​ចាត់​ឲ្យ​ទៅ​បំពេញ​កិច្ច​ការ​អម​រាជការ​នានា ក្រៅ​ពី​រាជការ​សឹក ដូច​ជា​នាយ​ទាហាន​ជាន់​ខ្ពស់​ដែល​នៅ​អម​ស្ថាន​ទូត​ជាដើម ។
   - សេនាបតី (--ប៉ៈដី; សំ. បា.--បតិ) ចៅហ្វាយ​សេនា​គឺ​មហាមាត្យ; មន្រ្តី​ស័ក្ដិ​ធំ​ទី​ចតុស្ដម្ភ (ខ្មែរ​សម័យ​បុរាណ​ហៅ ព្រះ​បាទ​អស់​ជំនុំ)។
   - សេនាបតី​សភា មន្ទីរ​ជា​ទី​ប្រជុំ​ប្រឹក្សា​ការ​ផែន​ដី​សម្រាប់​ពួក​សេនាបតី។
   - សេនា​ប្រណេត្រិ (--ណេត; សំ. --ប្រណេត្ឫ) មេ​ទ័ព​រង ។
   - សេនា​ប្រមុខ មេ​ទ័ព​ធំ​បំផុត, ស្ដេច​សឹក ។
   - សេនា​ព្យុហៈ ឬ - --ព្យូហ៍ ក្បួន​ទ័ព, របៀប​កង​ទ័ព ។
   - សេនា​មុខ ទ័ព​ស្រួច ។
   - សេនា​យាត្រា ការ​ចេញ​ដើរ​នៃ​ពួក​ទាហាន ។
   - សេនា​សន្និបាត ការ​ភ្ជុំ​កង​ទ័ព ។ល។
   
4. សេនា--
   (មើល​ក្នុង​ពាក្យ សេនា) ។
   
5. សេនានុជិត ( ន.នាមសព្ទ )   ( បា.បាលី​ ( បាលីភាសា ) )
   ដូច​អនុជិត​សេនា
   
6. សេនាសន-- or សេនាសនា--
   (មើល​ក្នុង​ពាក្យ សេនាសនៈ) ។
   
7. សេនាសនៈ ( ន.នាមសព្ទ ) [សេន៉ាសៈន៉ៈ]   ( បា.បាលី​ ( បាលីភាសា ), សំ.សំស្រ្កឹត ( ភាសាសំស្រ្កឹត ) )
   (សេនាសន < សេន “ទីដេក” + អាសន “ទី​អង្គុយ”; ឝន្យាសន < ឝន្យ + អាសន) ទី​ដេក​និង​ទី​អង្គុយ : ទាយក​ធ្វើ​សេនាសនៈ​ប្រគេន​សង្ឃ ។ បើ​រៀង​ភ្ជាប់​ពី​ខាង​ដើម​សព្ទ​ដទៃ សរសេរ​ជា សេនាសន  អ. ថ. --សៈន៉ៈ;  ដូច​ជា សេនាសន​ទាន  ការ​ឲ្យ​សេនាសនៈ, សេនាសនៈ​ជា​អំណោយ ។
   - សេនាសនប្បច្ច័យ សេនាសនៈ​ជា​គ្រឿង​អាស្រ័យ គឺ​ទី​ដេក​ទី​អង្គុយ​សម្រាប់​បព្វជិត​ប្រើ​ប្រាស់ (សរសេរ​ជា សេនាសន​បច្ច័យ ក៏​បាន) ។
   - សេនាសន​បរិភោគ ការ​ប្រើ​ប្រាស់​សេនាសនៈ (នៃ​បព្វជិត) ។
   - សេនាសន​ភណ្ឌ (--ភ័ន) គ្រឿង​សម្រាប់​សេនាសនៈ; របស់​សម្រាប់​ដេក​និង​សម្រាប់​អង្គុយ ។
   - សេនាសន​សប្បាយ ការ​មាន​ទី​ដេក​និង​ទី​អង្គុយ​ស្រួល, ការ​មាន​លំនៅ​ស្រួល ។
   - សេនាសនានិសង្ស (បា. សេនាសន + អានិសំស) អានិសង្ស​ដែល​បាន​មក​ពី​ការ​ឲ្យ​នូវ​សេនាសនៈ ។ល។
   
8. សេនីយ៍ ( ន.នាមសព្ទ ) [សេន៉ី]   ( បា.បាលី​ ( បាលីភាសា ), សំ.សំស្រ្កឹត ( ភាសាសំស្រ្កឹត ) )
   (សេនិយ; សៃន្យ អ. ថ. សែន) មនុស្ស​ក្នុង​កង​ទ័ព​ជើង​គោក; ទាហាន​ឬ​កង​ទ័ព​ជើង​គោក; ទាហាន​យាម (ម. ព.មើលពាក្យ ( ចូរមើលពាក្យ . . . ) សែន្យ ឬ សែន្យា ផង) ។ សរសេរ​ជា សេនិយ  ក៏​បាន ។
   
9. សេន្ត [សេន]
   មើល​ក្នុង​ពាក្យ សេន ។
   

1. សេន ( n ) [saen]   - detail »
   cent, penny (1/100 of a riel)
   
2. សេនបទ ( n ) [saenaʔbɑt, seenaʔbɑt]   - detail »
   tactics, military strategy; trick, stratagem; skill
   
3. សេនា ( n ) [seenaa]   - detail »
   officer, commanding officer, military commander; soldiers; military unit; army
   
4. សេនាសនៈ ( n ) [seenaasaʔnaʔ]   - detail »
   place to sleep and sit, abode, residence
   
5. សេនីយ៍ ( n ) [seenəy]   - detail »
   infantry soldier; infantry unit
   
6. សេនីយ៍ ( n ) [seenəy]   - detail »
   sentinel, patrolling soldier
   
7. សេន្ត   - detail »
   See: សេន
8. សេន្យានុភាព ( n ) [seenyaanuʔpʰiep]   - detail »
   regular armed forces